Tüm zamanların en iyi korku filmlerinden bazıları yazarın sayfalarında hayat buluyor, ancak hepsi o kadar da zararsız değil.
Stephen King, muhtemelen modern çağın en etkili yaratıcısı olan korku yazarlarının en yüksek kademesi arasında kolayca oturuyor. Çalışmaları, kendisine ilham veren sanat ve edebiyattan açıkça etkilenmiştir ve çalışmaları, korku sinemasının en iyilerinden ve en kötülerinden bazılarına ilham vermiştir.
Stephen King’in çalışmalarının yaklaşık doksan film uyarlaması yapıldı. Bazıları hemen akla gelen sevilen klasikler, diğerleri hayranların hemen King olarak bilemeyeceği kült hitler ve yine de diğerleri yazarın mirasında talihsiz kara lekeler. Adaptasyonla birlikte, daha iyi veya daha kötüsü için genellikle değişiklikler yapılması gerekir. Stephen King’den ilham alan sinemadaki en unutulmaz anlardan bazıları, ikonik Korku Kralı’nın aklından hiç geçmemiş olabilir.
The Shining (1980) ve The Shining (1997)
İnsanlar Stephen King adını duyduklarında, kafalarında Jack Nicholson’ın görüntüsünü görme ihtimalleri yüksektir. Stanley Kubrick’in 1980 uyarlaması The Shining, tüm zamanların en çok alınan ve en çok tartışılan filmlerinden biridir. Stephen King, 1977 klasiğinin bu gevşek ama sevilen yorumunu küçümsüyor. Kubrick’in versiyonu ile King’in versiyonu arasında tonlarca önemli fark var, ama neyse ki yazar, bu sinematik klasiğin algılanan her yanlış adımını düzeltmek için kendi mini dizilerini oluşturacak kadar ileri gitti.
Wendy’nin kişiliğinden Danny’nin güçlerine ve Jack’in yazma projesine kadar, Kubrick’in kaynak materyalden saptığı sayısız yol var. Hangi versiyonun daha üstün olduğunu tartışmak kişisel bir zevk meselesidir, ancak King’in kendisi dışında çok az kişi Kubrick’in başyapıtına karşı çıkacaktır. Bu argüman, Mike Flanagan’ın, iki hikayeyi akıllıca iç içe geçiren ve her ikisi için de tatmin edici bir sonuç olarak hizmet eden, Doctor Sleep’in ustaca 2019 uyarlamasına sıçradı.
The Green Mile (1999)
Son derece etkili birçok yönetmenin kataloğunda bir Stephen King uyarlaması var, ancak esas olarak işini yeniden tasarlamasıyla tanınan yetenekli bir film yapımcısı varsa, o da Frank Darabont’tur. The Walking Dead’in olağanüstü ilk sezonunun yanı sıra, Darabont’un en iyi bilinen kataloğunun çoğu, King tarafından kaleme alınan bir hikaye olarak hayatına başladı. Green Mile, Darabont’un, evrensel olarak sevilen 1994 tarihli Shawshank Redemption uyarlamasından sonra, King’in çalışmalarıyla ikinci fırçasıdır.
John Coffey’nin boyutundan evcil fare Bay Jingles’ın trajik kaderine kadar anlatı boyunca epeyce değişiklik var. Belki de en etkili değişiklik, Paul’ün uzun yaşamının bir başka trajedi tarafından işaretlendiğini açıklamasıyla sona yaklaşır. Paul’ün karısı Jan, feci bir otobüs kazasında ölür ve John’un hayaleti çifti izler. Bu trajik ölüm, tamamen film uyarlamasından çıkarılarak seyirciyi başka bir trajik ölümden kurtardı.
The Mist (2007)
Frank Darabont’un üçüncü Stephen King uyarlaması belki de en az değer verilen uyarlamasıdır. 2007’deki The Mist, The Green Mile veya The Shawshank Redemption kadar evrensel olarak sevilen bir film değil, ancak 2000’lerin en iyi korku filmlerinden biri. Frank Darabont’un King’in 1980 romanındaki en büyük değişikliği son anlarında meydana geliyor, bu yüzden hikayenin her iki versiyonu için de ağır spoiler var. King Mist, hayatta kalanların bir arabaya yığılıp, onlara rehberlik edecek bulanık bir radyo mesajından başka bir şey olmadan opak sise doğru sürmesiyle sona eriyor.
Darabont’un Sisi ise çok daha sert bir notla bitiyor. Hayatta kalanlar rehbersizdir ve sisin içinde yatanların dehşetiyle karşı karşıya kaldıklarında kendi canlarını almaya karar verirler. David hepsini vurur, sadece kendi hayatta kalır. Ölmek için sisin içine doğru yürür, sadece onları kurtarmak için oradaki ordunun tüm gücünü bulmak için. David, yaptığı şeyin ağırlığının farkına vardığında dizlerinin üstüne çöker, kurtarılmasına sadece birkaç dakika kala. Darabont’un versiyonu şaşırtıcı derecede etkileyici bir ölçekte perişan ve King’in bu değişikliği takdir ettiği bilinir.
The Running Man (1987)
Ona ilham veren anlatıyla belki de en zayıf bağlantı, Paul Michael Glaser’ın King’in 1982 romanından 1987 uyarlaması, bir distopik aksiyon klasiğidir. Çok az kişi bu Arnold Schwarzeneggerin bir Stephen King projesi olarak kabul eder ve bunun iyi bir nedeni vardır, çünkü film romanla neredeyse hiç benzerlik göstermiyor. Kiralık katillerden kaçmaya ve onları yakalamaya dayalı bir yarışma programının genel fikri, filmin koruduğu tek yön. Tek bir değişikliği saptamak zordur, ancak muhtemelen Schwarzenegger’in baş karakteri etrafında döner. Romanda yumuşak huylu bir adam, filmde ise eski bir polis. Savaş uzmanlığındaki bu değişiklik, anlatıyı paranoyak korkudan kamp aksiyonuna çeviren birincil değişikliktir.
Gerald’s Game (2017)
Mike Flanagan’ın ilk Stephen King uyarlaması, romanda sadece birkaç önemli değişiklik yapan mükemmel bir psikolojik gerilim filmi. Her iki eser de kocasının ani ölümünün ardından kelepçelenen bir kadın olan Jessie’nin hikayesini anlatıyor. Gerald’ın ölümü filmdeki şiddetli bir tartışma sırasında gelir, ancak kitapta Jessie kendini savunmak için göğsüne tekme attıktan sonra kalp krizi geçirir.
Bu suçluluk unsuru, Jessie’nin çıkmazının ilk anlarını değiştirir. Belki daha da önemlisi, film, Jessie kaçmaya çalışırken ona ulaşan sesleri duynası. Kitap, geçmişinden benzersiz bakış açıları sunan dört figürü içeriyor olsa da, film rehberliğin Jessie’nin kendinden emin bir versiyonundan gelmesine izin veriyor. Bu, anlatının akıllıca ilerlemesini sağlar ve filmin çoğu boyunca tek bir güçlü ses sunar.
